Był kierownikiem artystycznym zakładów witrażowych Stanisława Żeleńskiego. 

Ozdabiał wnętrze kawiarni Noworolskiego (fryz w sali białej, zwanej czerwoną), salon w sanatorium dr. Kazimierza Dłuskiego w Zakopanem, wnętrza dla kina Uciecha, teatru Bagatela. 
 

 Kiedy zaczęła się I wojna został powołany do c.k. armii austro-węgierskiej. Później skierowany do Wydziału Grobów Wojennych, do zespołu projektującego cmentarze wojskowe. Pozostawił wiele szkiców wojennych – portretów żołnierzy, patroli, scen z okopów. 
 

 Po wojnie Uziembło opracował plastyczną oprawę aktu zaślubin Polski z morzem, które odbyły się 10 lutego 1920 w Pucku. Namalował też kilka akwarel z tego wydarzenia. Na jednej z nich stoi po prawej stronie ze szkicownikiem w ręce. 
 

 Do wybuchu II wojny światowej pracował w Państwowej Szkole Zdobnictwa i Przemysłu Artystycznego w Krakowie. Projektował meble, tkaniny, mozaiki (fasada Muzeum Przemysłowo-Technicznego). 
 

 3 sierpnia 1949 wybrał się do Teatru im. Słowackiego i w czasie spektaklu zasłabł.

Zmarł tego samego dnia w szpitalu.   Spoczywa na Cmentarzu Rakowickim.