Stanisław Ignacy Witkiewicz
24 lutego 2021

              Urodziny Witkacego

Regulamin Firmy Portretowej «S. I. Witkiewicz»
 

Motto:
Klient musi być zadowolony.
Nieporozumienia wykluczone.
 
 Regulamin wydrukowany jest w tym celu, aby oszczędzić firmie mówienia po wiele razy tych samych rzeczy.
 
§ 1.   Portrety wytwarza firma w następujących rodzajach:
 
Typ A - Rodzaj stosunkowo najbardziej tzw. "wylizany".(...) Wykonanie "gładkie", z pewnym zatraceniem charakteru na korzyść upiększenia, względnie zaakcentowania "ładności".

Typ B - Rodzaj bardziej charakterystyczny, jednak bez cienia karykatury. (...) do modela obiektywny.

Typ C, C + Co., Et, C + H., C + Co + Et, itp. - Typy te, wykonane przy pomocy C2H5OH i narkotyków wyższego rzędu , obecnie wykluczone. (...) tak zwana " Czysta Forma".
 
Typ E - i jego kombinacje z poprzednimi rodzajami. Dowolna interpretacja psychologiczna według intencji firmy. Efekt osiągnięty może być zupełnie równy wynikowi typów a i B (...)
 
W ogóle firma nie zwraca wielkiej uwagi na wykonanie ubrania i akcesoriów. Kwestia tła należy tylko do firmy - żądania w tym względzie nie są uwzględniane.
 
I l o ś ć  p o s i e d z e ń  n i e  p r z e s ą d z a   o   d o b r o c i   
w y t w o r u.
 
§ 2. Zasadniczą nowością firmy w stosunku do przyjętych zwyczajów jest możność odrzucenia portretu przez klienta, jeśli portret czy pod względem wykonania, czy podobieństwa nie odpowiada klientowi.  
K l i e n t  p ł a c i  w t e d y  1/3  c e n y,  p r z y  c z y m  p o r t r e t 
p r z e c h o d z i  n a  w ł a s n o ś ć  f i r m y.   
Klient nie ma prawa żądać zniszczenia portretu
 
§ 3. Wykluczona a b s o l u t n i e jest wszelka krytyka ze strony klienta. Portret może się klientowi nie podobać, ale firma nie może dopuścić do najskromniejszych nawet uwag, bez swego specjalnego upoważnienia.
Gdyby firma pozwoliła sobie na ten luksus: wysłuchiwania zdań klientów, musiałaby już dawno zwariować.
 
 N a  t e n  p a r a g r a f  k ł a d z i e m y  s p e c j a l n y  n a c i s k, 
b o  n a j t r u d n i e j  j e s t  w s t r z y m a ć  k l i e n t a  o d 
z u p e ł n i e  z b y t e c z n y c h  w y p o w i e d z e ń  s i ę.   
Portret jest przyjęty lub odrzucony - tak lub nie, bez żadnego umotywowania. 

 Nerwy firmy ze względu na niesłychaną trudność zawodu tejże muszą być szanowane.
 

§ 6. Portrety kobiece z obnażonymi szyjami i ramionami są o jedną trzecią droższe. Każda ręka kosztuje jedną trzecią ceny. Co do portretów z rękami lub w całej figurze - umowy specjalne.
 
§ 10. Klienci są obowiązani zjawiać się punktualnie na seanse, gdyż czekanie źle wpływa na nastrój firmy i może źle wpłynąć na wykonanie wytworu.
 
§ 13. Firma prosi o uważne przestudiowanie regulaminu. Nie mając żadnej egzekutywy liczy na delikatność i dobrą wolę klientów co do wypełnienia warunków. Przeczytanie i zgodzenie się na regulamin uważa się [za] równoznaczne  z   z a w a r c i e m   u m o w y. Dyskusja nad regulaminem jest niedopuszczalna.
 

Warszawa, 1928 r.
 

Stanisław Ignacy Witkiewicz ( Witkacy) urodził się 24 lutego 1885 r. w Warszawie. Jego rodzina przeniosła  się w 1890 roku do Zakopanego. Tam odbyły się chrzciny 6- letniego Stasia. Chrzestnymi rodzicami byli: Helena  Modrzejewska i Jan Krzeptowski-Sabała.Siostra ojca, Maria pisała: "Pani Helena ubrana w najpiękniejszą szatę, cudna jak zjawisko(…) Chata cała ukwiecona, skrzypeczki, gęśliczki grały, a za tymi dostojnymi gośćmi stało jeszcze kilkanaście par góralskich".
 
   Staś  nigdy nie został wysłany do szkoły. W domowym kształceniu zwracano uwagę na kształcenie artystyczne: malarstwo, naukę rysunku, muzykę, literaturę.   
 
Maturę zdał eksternistycznie i napisał w liście:  "Mam nadzieję, że to mi zyska większe poszanowanie w rodzinie,  a co najważniejsze, że Ojczunio nie będzie mi żałował więcej konfitur". 
 
    Zapisał się na krakowską ASP, ale po kilku miesiącach zrezygnował. Odbył podróż do Paryża, gdzie poznał  kubizm i fowizm; nowe prądy w malarstwie. 
 
Na stałe osiadł w Zakopanem i stał się jednym z ważniejszych artystów artystycznej bohemy. Pisze o tym jak Zakopane  staje się "prawdziwym rajem, straszliwą oranżerią, generalną wytwórnią specyficznego, zresztą czysto polskiego narkotyku, zakopianiny".Rafał Malczewski dodawał: "Co żyło w Polsce, ściągało ku Tatrom i tam korzystalo ze wszystkich grzechów głównych i paru cudzych".
 
   17 września 1939 r. na wieść o wkroczeniu do Polski Armii Czerwonej przebywający we wsi Jeziory na Polesiu (dzisiejsza Ukraina) artysta podjął decyzję o samobójstwie. Nazajutrz razem ze swoją kochanką Czesławą Oknińską przyjął dużą dawkę środków nasennych i podciął sobie żyły.
 

+ 48 501 050 939

  1. pl
  2. ru

Przewodnicy po Krakowie

Krak Tourist

   Biuro Podróży